ZAAIEN
Eens was er een zaaier die uitging om te zaaien. Een deel van het zaad viel op de weg en de vogels kwamen om het op te eten. Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar het kort opschoot, maar niet genoeg aarde had om wortel te schieten en verdorde door de zon. Weer een ander deel viel onder de distels en verstikte. Een laatste deel viel op goede grond en leverde vrucht op (Vrij naar een parabel in Mattheus 13).
Bij Jezus was deze parabel zelf een zaadje dat in mensen die hem verstonden uit kon groeien om vrucht te dragen. Opvallend is dat het nergens aan het zaad zelf ligt dat de plant niet ontkiemt. De boodschap van het Koninkrijk Gods – waar het zaadje uiteindelijk voor staat – is in het evangelie boven elke twijfel verheven.
De harde realiteit van onze biologische werkelijkheid is anders. Niet elk zaad is levensvatbaar.
Eens was ons samenzijn
drijvend naar grote hoogte
Vruchtbaar
Al was het maar
omdat hij en ik
zoveel meer waren dan twee
Als we samensmolten
tot EEN
Nu ligt de vrucht
te rotten op de harde grond
van de realiteit
Dat mijn schoot
het afwijst.
Ons samenzijn scheidt
in TWEE
Hoevelen zijn nodig
om te helen
tot een zaaier
van levensvatbaar zaad
in vruchtbare grond?
Dat wat door jou
geaborteerd
Laat dat ooit
met een en een
tot DRIE
Evangelie
Zelfs de grootste atheïst moet toegeven dat uit het door Jezus gezaaide zaad een diversiteit aan vruchten is gegroeid. Het was wel degelijk levensvatbaar. Toch moet zelfs de devootste christen toegeven dat die vruchten niet altijd vrede brachten. Misschien hadden we sommige vruchten moeten aborteren voor het te laat was. Maar dat was ketterij natuurlijk, of erger nog hekserij.
Ook in biologische zin was abortus ten strengste verboden tot baas in eigen buik ons confronteerde met het feit dat elke vrucht en elke bodem anders is. En dat – hoe verdrietig ook – niet elk zaad een gezonde toekomst heeft.
Eens was ons samenzijn
drijvend naar grote hoogte
Vruchtbaar
Al was het maar
Omdat hij en ik
Zoveel meer waren dan twee
Als we samensmolten
tot EEN
Nu groeit
in mijn schoot
dat wat ons
tot tweespalt is
mijn leven
uit mij vreet.
Ik heb niets wat nodig is
om jou
tot bloem.
Dus zal
ik jou
nooit
zien.
Want wat jij bent.
Scheurt mijn toekomst
tot GEEN
Verwachting
Voel mee met de pro-life activist die elk uniek leven veilig wil stellen. En zie dat dit onmogelijk is zonder andere levens te schaden.
Voel mee met de baas in eigen buik activist die de moeder in haar kracht zet. En zie dat dat voor velen een onmogelijke opgaaf is.
Laat hen dan beiden los, als je meegaat met die unieke mens die zwanger is van een toekomst die nog ongrijpbaar, ondenkbaar en misschien onmogelijk is.
Laat haar niet alleen!
AANVULLINGEN
Van Ines – 20 december 2019:
sodeju ………………..wat een diepgang in die paar dichterlijke woorden !!! Zijn die van Martien’s hand ??
Antwoord: Nee, alle teksten zijn van mijn eigen hand. Ik heb jammer genoeg geen teksten van Martien zelf. Daarom vraag ik om bijdragen van mensen die Martien kenden en gedichten, verhalen of schetsen van hem hebben en die willen delen. Ook reacties direct uit het eigen hart zijn welkom natuurlijk.
—
Van Berna – 23 december 2019:
Het gaat er dus om dat al het gezaaide in goede grond terecht mag komen
en daarna in gezondheid mag opgroeien
in een liefdevolle omgeving, zodat het mag zijn wat het is, en niet vertrapt wordt…ofzo